Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Υπεσχεμένη...


Πριν πολύ καιρό είχα υποσχεθεί στον ηλιογράφο μία φωτογραφία,
αφού τον θυμήθηκα την στιγμή της αποτύπωσης
καθώς μας είχε συνηθίσει με τις ηλιογραφικές του εικόνες.
Έκτοτε τα γεγονότα και η διάθεση δεν άφησαν χρόνο και όρεξη
να πραγματοποιήσω την υπόσχεση.
Τώρα όμως εξ΄αιτίας του ξωτικού ήρθε η στιγμή να το πράξω,
 όχι για την σπουδαιότητά της
 όσο για την επιθυμία να παραμείνω σε ένα πυρήνα τρυφερής,
υποστηρικτικής και ανιδιοτελούς επαφής με φίλους μπλόγκερς, 
με τους οποίους υπήρχε και θέλω να υπάρχει συνέχεια αυτής.
Ψυχοϊαματικής επαφής όπως λέει το ξωτικό.
Γράφοντας αυτά έχω πολλούς από εσάς στο μυαλό μου,
μα δεν κάνω αναφορά γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιον.
Με αφορμή ένα μήνυμα που έλαβα ....
 Ένα σχόλιο που διάβασα....
Μία ανάρτηση που είδα....
Είμαι εδώ για να χαρώ πάλι την παρέα σας.




Αρχικός τίλτος
"Καθ΄οδόν"

 Από μακρυά φάνηκε ότι θα είναι κάτι καλό!


 Οι κλεφτές ματιές και λήψεις καθ΄οδόν το επιβεβαίωναν


Χαμήλωσα ταχύτητα και έκανα δεξιά......


.....ως που έφτασα στο καλύτερο σημείο!!!
Χιλιομετάνοιωσα που δεν σταμάτησα για μία καλύτερη φωτογράφιση.
Ήταν μεγαλόπρεπο και εντυπωσιακό θέαμα!!!!

Χάρισμα στον ηλιογράφο
με αφορμή το ξωτικό




22-11-2012
Προς το τέλος μιας δύσκολης μέρας.