ή συνταγές διάφορες.
Τι νοικοκυρά θα ήμουν αν δεν είχα ποδιά επαγγελματία μάγειρα;
Αν μέσα στο καλοκαίρι δεν έκανα τις ετοιμασίες του χειμώνα;
Μαρμελάδα ροδάκινο.
Αν θέλουμε ρίχνουμε την ζάχαρη από βραδύς να βγάλουν χυμό.
Τότε όμως φροντίζουμε να τα καλύπτει για να μη μαυρίσουν.
Προτιμώ να τα αφήνω μεγάλα κομμάτια
και καθώς βράζουν να τα πολτοποιώ με το εργαλείο του πουρέ.
Έτσι έχει μέσα μικρά κομματάκια φρούτου και την γεύεσαι καλύτερα.
Ξέρετε εσείς 1-1. Καλά, μη φωνάζετε είναι πολύ η ζάχαρη!!!
Βάλτε 800gr ζάχαρη, 1 κιλό ροδάκινο.
Προλαβαίνετε, υπάρχουν ακόμα ροδάκινα.
Με τον ίδιο τρόπο έφτιαξα το βερίκοκο στην αρχή του καλοκαιριού.
***********
Τι νοικοκυρά θα ήμουν χωρίς σταφίδα γλυκό;
Με βανίλια και λεμόνι.
Προτιμώ να χρησιμοποιώ λεμόνι και όχι ξινό.
Αυτό δεν χρειάζεται να μείνει με την ζάχαρη
γιατί θα βγάλει χυμό από μόνο του.
500gr ζάχαρη, 1 κιλό σταφίδα.
Αν το σερβίρετε με γιαούρτι είναι πολύ ωραίο επιδόρπιο.
Όμως βρήκα το βάζο εμφανώς κατεβασμένο.
Τον ρωτάω τι έγινε το γλυκό; Γελούσε κάτω από τα μουστάκια του.
Ήταν που ... δεν ήθελε να φτιάξω
κι εγώ που έβαλα λεμόνι μη τυχόν και ζαχαρώσει.
Λες και θα προλάβαινε!!!
Για του λόγου το άληθές κοίταξα το βάζο πριν την ανάρτηση.
Το εμφανώς κάντε το... εντελώς.
Πάμε γι άλλο.
************
Η χαρά της νοικοκυράς τα γλυκά.
Μάλιστα, μικρό, πολύ μικρό τρυφερό μελιντζανάκι.
Τώρα που βαρεθήκαμε να τρώμε τις μελιντζάνες σε φαγητό,
μπορούμε να τις φτιάξουμε γλυκάκι.
30 κομμάτια, 2 ποτήρια ζάχαρη, 1 ποτήρι νερό,
βανίλια, κανέλα, λεμόνι, αμύγδαλα.
Αυτό θέλει ένα κόπο παραπάνω.
Το βάζουμε μισή ώρα σε λίγο νερό με πολύ λεμόνι.
Το χαράζουμε στη μέση και το ζεματάμε δύο φορές.
Αφού κρυώσει το γεμίζουμε με αμύγδαλο
και το ρίχνουμε στο σιρόπι που βράζει.
Στο σιρόπι έχουμε τη βανίλια, το ξύλο κανέλας και μισό λεμόνι χυμό.
Το αμύγδαλο απαραίτητο διπλό και τριπλό. Μη το λυπηθείτε.
Να πω την αλήθεια αυτό το βάζο πήγε στην Θάσο,
αλλά οι μελιτζανιές θα είναι γεμάτες ως τα Χριστούγεννα.
Ήδη μαζεύω φρέσκα κάθε μέρα.
************
Όχι μόνο γλυκό αλλά και τουρσί μελιντζανάκι.
Πιπεριές υπάρχουν πολλές, τα τελευταία ντοματάκια του κήπου,
σέλινο, καρότο, και ψιλοκομμένο σκόρδο.
Χαράζουμε τις μελιτζάνες, τις γεμίζουμε και τις δένουμε με το σέλινο.
Γεμίζουμε τις πιπεριές και τα βράζουμε για λίγο
σε μείγμα 3 ποτήρια νερό, 1 ποτήρι ξύδι, λίγο αλάτι.
Το δοκιμάσαμε προχθές με τσίπουρο Θασίτικο,
παρέα με τον κυρ-Κώστα που μας ήρθε.
Καλό έγινε, πετυχημένο.
Όταν πιάσει κρύο θα σας πω για τον φίλο κύριο Κώστα
και τι καλούδια μας έφερε.
************
Η νοικοκυρά που λέτε σταματημό δεν έχει.
Σάλτσα ντομάτας με βασιλικό.
Αυτό κι αν έχει φασαρία.
Γι αυτό εδώ βοήθησε ο σύζυγος με το παραπάνω.
Μη πάρω όλη τη δόξα.
80 κιλά ντομάτα, εεεε θέλει χέρια για να γίνει σαλτσούλα.
Όχι όλα σε μια μέρα. Σταδιακά.
Τις πλύναμε, τις ζεματίσαμε και τις ξεφλουδίσαμε.
Βγάλαμε τα πολλά σποράκια και τις πέρασα στο μίξερ.
Έβρασα τον πολτό αρκετή ώρα
και προς το τέλος έριξα λίγο ζάχαρη, αλάτι και φύλλα βασιλικού.
Όπως είναι καυτή την βάζουμε σε γυάλινα βάζα
που έχουμε αποστειρώσει στον φούρνο για μισή ώρα.
Καλύπτουμε την σάλτσα με λίγο ελαιόλαδο.
Κλείνουμε και τοποθετούμε τα βάζα ανάποδα
σε 3-4 δάχτυλα νερό που βράζει.
Τόσο όσο το στόμιο να είναι καλά μέσα στο νερό.
Σε δύο λεπτά βγάζουμε προσεκτικά ένα ένα
και ακούμε αν παίρνει το βάζο αέρα.
Αν ναι το ανοίγουμε, το κλείνουμε καλύτερα
και το βάζουμε πάλι στο νερό για έλεγχο.
Όταν δεν θα ακούμε τίποτα βγάζοντάς το από το νερό,
είναι έτοιμο για αποθήκευση.
Εκτός ψυγείου φυσικά.
Διατηρείται περισσότερο από χρόνο και είναι έτοιμη για φαγητό.
Σας το συνιστώ έστω και για μικρότερη ποσότητα,
γιατί έτσι υπάρχει έτοιμη σαλτσούλα ανα πάσα στιγμή.
Αυτά και άλλα πολλά έγιναν το καλοκαίρι.
Γι αυτό καμαρώνει η ποδιά σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Για να μη νομίζετε ότι όλο στις θάλασσες γυρίζω και στις ακρογιαλιές.